Sant Llorenç de Montgai - Espero sud (5b, 135 m, derrigorrez 5a)

Pitzaduraz eta euste-lekuz beteriko arroka duen bidea. Eguzkitsua. Denetik du. Pasagune interesgarriekin eta desberdinekin inguruko bide klasikoa da. Hirugarren luzean dagoen ongi aseguratutako pasagune bat eta laugarren luzeko bilgunetik irtetea dira bere bi zailtasun nabarienak. Hirugarren luzean bi edo hiru aseguruen artean distantzia nahiko luzeak daude, baina hainbeste pitzadura egonik auto-babeserako aukerak ugariak dira. Lehenengo luzeko tximinia erraza da, baina oso estua da. Motxilarekin eskalatzen bada, enbarazu egiten du. Bidearen hasierara iristeko ia ez dago hurbilketarik (1 min.) eta itzulia oso erosoa da. Bista politak urtegi eta herri aldera goiko aldetik.

L1 (35 m, 7 aseguru, 4b). Lehenengo asegurura iristeko apur bat estutu behar den hormatxo bertikal batekin hasten da bidea. Gero, tximiniaren hasierara iritsi arte, plaka etzan bat euste-leku ugariekin. Laugarren aseguruaren alboan spit eta burilez osatutako bilgune zahar bat ikusiko dugu. Tximinia erraza eta dibertigarria da, baina oso estua da eta gorputza ongi ahokatu behar da igotzen jarraitzeko. Bigarren asegurutik hobe da eskuinera irtetea. Bilgunea erlaitz handi batean. Behean, kirol-bidetan, jendea eskalatzen ari bada, arreta jarri. Harri-txintxar asko dago eta erraza da sokaren mugimenduarekin baten bat botatzea.

L2 (35 m, 3 aseguru, 4b). Lehenengo 20 metroak, espoloiaren oinarrira iritsi arte, oinez egiten dira. Euste-leku onak dituen espoloi motz eta bertikal batek gailurtxo batean uzten gaitu. Bost metro aurrerago, hurrengo espoloiaren oinarrian, bilgunea aurkituko dugu.

L3 (40 m, 6 aseguru, 5b).  Lehenengo asegurua urruti, 7 metro ingurura. Bilgunetik irten eta espoloitik igo bigarren asegururaino. Txapatu eta eskuinera pasatu. Bilgunetik ikusten ez den tximinia moduko bat dago. Nahiko eroso igotzen da eta bideko pasagune gogorrena dagoen horma bertikalaren oinarrian uzten gaitu. Zatia motza da, ongi babestuta dago eta euste-leku onak ditu, baina kanpora botatzen duenez apur bat estutu behar da. Pasagunea gainditu ondoren krestara irtengo gara berriro. Hemen arroka ezin hobea da. Hala ere, azken asegururaino distantzia handia dago, baina friendsak edo fisuak ipintzeko pitzadura ugari daude auto-babeserako aukerak ugariak dira.

L4 (25 m, 5 aseguru, 5b). Pasagune gogorra eta apur bat luzea bilgunetik irteteko eta gure ezkerrean ikusten den pitzatutako plakan sartzeko. Iltze batek pasagunea ematen laguntzen du, baina asko luzatu behar da euste-leku aproposetara iristeko. Pasagunea gainditu ondoren gauza asko hobetzen da. Pitzaduraren laguntzaz igo eta, gainditzerakoan, eskuinera pasa krestaren ertzera irteteko. Bilgunera iristeko azken plakatxo bat gainditzea bakarrik geratzen zaigu. Azken zati hau erraza da.

Jaitsiera: Oinez beste 10 metro inguru igo eta beste bilgunea bat aurkituko dugu bi paraboltez osatua. Erlaitz eroso eta babestu batean dagoenez, leku aproposa da sokatik askatzeko. Bertatik jaiotzen den bidezidorrari jarraitu eta 8-10 minututan beste bidezidor zabalago batean utziko gaitu. Eskuin aldera  jarraitu eta lurrezko pista batera iritsiko gara. Ezkerrera egin eta handik metro gutxira, jaitsiera guztian nabari ikusi dugun harri-txintxarrezko pistara iritsiko gara. Eskuinera hartu eta Paret de l´Os inguratuz, 20 minututan, berriro gara kotxea utzi dugun tokian.

Materiala: 8-10 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisu joko bana hirugarren luzeko urrutiratze horientzat.

Arroka: Kalitatezko kareharria, pitzadura eta euste-lekuz josia.

Orientazioa: Hego-eki aldea

Iraupena: 2h

Lehenengo igoera: J.E. Farreny eta J. Vidal (urtarrila 1974)

Cambiar idioma (Castellano)